Hier stopt de blog ...

Dit is dan mijn laatste blogbericht over de Kevie.  Aangezien de berichten nu rechtstreeks op de site van de Kevie terechtkomen, heeft het niet veel nut dit dubbel te doen. Dus allen naar http://www.kevie.be/laatste-nieuws !
Veel leesplezier...
Jos,

Openstelling paden: update

Aangezien de hermeanderingswerken vlot verlopen, en wijzelf ook vrij goed doorwerkten :-) zijn de paden terug open.  Gelieve er wel rekening mee te houden dat er overal nog sporen (letterlijk en figuurlijk) te vinden zijn van die werken.  Er zal ook niet overal een even goede en gemakkelijke doorgang zijn, maar dat hoort er nu eenmaal bij.  Wij willen ons hier voor verontschuldigen maar beloven jullie dat het einde nadert.  Er worden tevens nog andere werken uitgevoerd maar ook die zullen niet zo lang duren.

Kortgeknipt de lente in

Zoals elk jaar werden er ook dit jaar weer enkele hagen onder handen genomen.  Grote hagen die veel te veel plaats innemen en dringend een verjongingskuur nodig hebben, worden gekortwiekt en gaan met een frisse look de lente tegemoet.  Dit lijkt eerst wel een beetje kaal maar eens de temperatuur begint te stijgen, komen de jonge scheuten en de bladeren snel tevoorschijn en binnen de kortste keren valt de drastische ingreep niet meer op.  Zo een verjongingskuur is belangrijk om te voorkomen dat oude hagen vroegtijdig afsterven of teveel plaats opeisen.  De werkploeg van Natuurpunt zorgde ervoor dat alles netjes geschoren en opgeruimd werd, waarvoor dank.

OPGELET: Paden afgesloten

Om de veiligheid van de wandelaars te kunnen garanderen en om de werken vlot te laten verlopen,zullen een aantal paden van het natuurgebied afgesloten worden tot deze werken afgelopen zijn. Wij wensen ons hier voor te verontschuldigen en vragen dan ook jullie begrip.  De Kevie kan er alleen maar beter en mooier van worden.

De hermeandering van de Jeker

Het heeft even geduurd maar het is eindelijk zover: de Jeker stroomt binnenkort terug in zijn oude bedding in Tongeren, althans het gedeelte in de Kevie.  Jarenlang werd er onderhandeld, gerekend, geteld en getekend maar deze maand beginnen de echte werken.  We hebben er lang op gewacht en zijn blij dat het zover is maar het is toch met een klein dubbel gevoel.  Gedurende meer dan een jaar zal ons natuurgebied op bepaalde plaatsen het uitzicht hebben van een werf maar zoals het spreekwoord zegt, kan men geen omelet bakken zonder de eieren te breken.  Het is dan ook voor het goede doel en wij verheugen ons al op de resultaten die deze werken zullen brengen. Meer uitleg kunnen jullie hierboven vinden onder een afzonderlijk tabblad want dit zou ons anders te ver leiden in dit artikel.

Opening wandelpad op 8 mei 2011

Op 8 mei vierden we de openstelling van onze nieuwe paden en de aanleg van enkele knuppelpaden.  De Stad Tongeren heeft, samen met de  gasmaatschappij, ervoor gezorgd dat we de paden opnieuw konden herzien en aanpassen aan de noden van de wandelaars. Ons natuurgebied ligt dan ook op slechts een boogscheut van de markt van Tongeren en mag jaarlijks duizenden bezoekers verwelkomen.  Tongeren en Limburg hebben ook bijgedragen aan ons eigen biodiversiteitsproject voor de kamsalamander. We lieten de poelen ruimen en dieper maken want ze begonnen een beetje te verlanden.  

Het was een warme dag en er was veel volk komen opdagen.  Ook werd het biodiversiteitscharter getekend door de directeur van Natuurpunt, dhr Willy Ibens en gedeputeerde van milieu van Limburg, dhr Frank Smeets.  Het was een geslaagde dag en iedereen was tevreden.

Vreemde vogels

Zwarte wouw

Dat de Kevie een grote aantrekkingskracht uitoefent op vele soorten vogels, was reeds lang geweten maar de laatste tijd worden er toch meer en meer nieuwe soorten gehoord of gezien.  Verleden jaar liet de grauwe klauwier zich even heel mooi bewonderen. En de laatste weken werden de roerdomp en de grote karekiet gehoord. Een enkele roodborsttapuit werd op een morgen in de beemden 'betrapt'.  Tot 3 maal toe werd op enkele weken tijd een zwarte wouw boven het natuurgebied gespot.  Het zijn uiteraard niet allemaal blijvers of broedvogels, er zijn ook doortrekkers bij maar dit zijn toch allemaal mooie waarnemingen die ons hartje sneller doen kloppen.  Maar ook de boomvalken, wielewalen, wespendieven, blauwborsten die hier ondertussen vaste klanten zijn, zijn weer van de partij.

Galloways

Ze zijn er weer, onze Gallowayrunderen. De eerste dagen nog een beetje rondkijkend met grote ogen in een voor hen nieuw natuurgebied. Maar dankzij hun hulp kunnen wij een groot deel van het reservaat op een vrij makkelijke manier beheren. De resultaten na enkele jaren zijn vrij spectaculair. Deze dieren noemt men aaibaar omdat ze absoluut niet agressief zijn. Tot in het late najaar kan je ze op een wandeling wel eens tegenkomen.

Ne purpere ... !

Dat de blauwe reiger talrijk voorkomt in het reservaat, is geen nieuws. Dat er een purperreiger gesignaleerd werd vandaag, is dat echter wel.  Deze prachtige verschijning is nieuw en zeker het vermelden waard.  Laten we hopen dat hij nog een tijdje blijft. Aan het aanbod van voedsel en biotopen zal het in elk geval niet liggen.

Dood doet leven

Nu de lente weer terug in het land is, komt alles weer tot leven. Zowel vogels, zoogdieren als amfibieën en insecten zijn druk in de weer zich voor te bereiden op de paring en de voortplanting. Ook de planten ontplooien hun blaadjes en tonen de eerste bloempjes. Het groot hoefblad, speenkruid, narcissen, madeliefjes, allen zijn weer van de partij. Ook de eerste knoppen van de pinksterbloemen vormen zich en zullen weldra de beemden weer kleuren.

Maar de lente brengt niet enkel nieuw leven.  Voor sommigen is het voorjaar slecht begonnen zoals voor deze blauwe reiger. Maar de natuur zorgt ervoor dat alles netjes opgeruimd wordt. Hier waren het oranje aaskevers die het karweitje opknapten.  Deze insecten leven van dode materie, zowel dierlijk als plantaardig. De ene zijn dood...

Terug van weggeweest

Het is al weer even geleden dat we hier nog een berichtje plaatsten maar vanaf nu gaan we de draad weer terug opnemen. En welk moment is daar beter geschikt voor dan de lente? De eerste mooie dagen van het jaar zijn nog maar net voorbij en de eerste tekenen van ontluikend leven melden zich al aan.  De vogels fluiten al een tijdje en de sneeuwklokjes verschijnen weer massaal. Het groot hoefblad bloeit en de bladeren van speenkruid en gevlekte aronskelk zijn ook al van de partij. Ook bij de dieren zie je duidelijk dat de lente er aan komt. Koppeltjes worden reeds gevormd en nemen hun plaats in het reservaat in. Buizerden cirkelen op de termiek en oude nesten worden opgepoetst. De paartijd komt eraan en dat levert hier en daar al spanningen op tussen concurrerende mannetjes.  Het worden weer spannende tijden in de Kevie.

Een wilde woestenij

De laatste populier in het Hardel is uiteindelijk gekapt. Het resultaat is een kale vlakte met een laag kruinhout bedekt. Deze troosteloze vlakte is gelukkig slechts een tussenstadium tussen een perceel voor de houtproductie en een prachtig broekbos. De juiste ingredienten voor een prachtig bos zijn reeds aanwezig: water in overvloed en een hoop zaadbomen. Het enige dat we nu moeten doen, is wachten en kijken hoe de tijd zijn werk doet.

'Lenteklokjes'

Het sneeuwklokje is één van de eerste bloeiers. Door het feit dat het ontstaat uit onderaardse knollen, waarin het vorig jaar extra voedsel opgeslagen heeft, kan het zo vroeg tevoorschijn komen. Te vroeg eigenlijk om door insecten te kunnen worden bestoven en daardoor gebeurt de voortplanting hoofdzakelijk ongeslachtelijk. De plant komt vermoedelijk uit Zuid-of Midden-Europa maar vermeerdert zich makkelijk en snel en komt ondertussen op zeer veel plaatsen voor. Het sneeuwklokje staat graag op een schaduwrijk plekje en houdt niet van warmte. Zodra de temperatuur een beetje stijgt, verdwijnt het al snel.

Mycolim bij ons op bezoek

Regelmatig komen de leden van Mycolim bij ons zoeken naar alle mogelijke paddestoelen en zwammen. Vaak worden er hele mooie 'vangsten' gedaan. Niet enkel de grote, opvallende gevallen zijn de moeite waard. Als je dichterbij gaat kijken met een loep, gaat er een hele nieuwe wereld open. Er komen prachtige vormen en kleuren voor in dit miniatuurwereldje. Je komt ze echt overal tegen: op dood hout, op dennennaalden, uitwerpselen, stenen, bladeren...enz. Maar je moet er wel een beetje kaas van gegeten hebben als je ze wil ontdekken. En dat hebben ze daar bij Mycolim. Zij spreken even makkelijk over een rozeblauwig waskorstje als wij over een tulp. Zij laten ons dan ook regelmatig versteld staan over zoveel parate kennis. En voor ons is een dergelijke inventarisatie uiteraard zeer belangrijk. Waarvoor dan ook onze dank.

Winterwonderland

Men had het voorspeld en het is uitgekomen: het ging sneeuwen op 5 januari 2009. In Limburg viel er een tapijt van maar liefst 12 cm dik. Dit bracht prachtige winterse taferelen met zich mee en menig wandelaar kwam naar ons reservaat om er van te genieten. Maar de keerzijde van dit alles is dat vele dieren nu vruchteloos op zoek gaan naar voedsel onder dit dikke sneeuwpakket. Ook het feit dat het al dagen vriest, maakt de situatie alleen maar erger. Ik vrees dat dit een harde week wordt voor onze diertjes...

Willem Bever

Onze bever laat nog steeds vele sporen na. Hij is vrij actief en zet zijn tanden in menig boompje. We vragen ons nog steeds af of hij (zij?) alleen is of dat er meerdere exemplaren in het reservaat aanwezig zijn. Bevers zijn nachtdieren die pas buiten komen als het al vrij donker is. Als je ze wil zien, moet je dus op de uitkijk gaan staan en hopen dat ze net die nacht op die plaats zullen voorbijkomen. Maar misschien moeten we maar gewoon genieten van hun aanwezigheid zonder ze te verstoren.

Wintertijd voor de dieren

Verleden week werden de Gallowayrunderen opgehaald door de mensen van Natuurpunt. Ze gaan terug naar de stallen in Mechelen om te overwinteren en komen in het voorjaar weer terug. De andere dieren, onze Heckrunderen en Konikpaarden, blijven gewoon in het reservaat. Ze zijn winterhard en hebben alles wat ze nodig hebben in de winterperiode. Vanzelfsprekend zorgen we ervoor dat ze bijgevoederd worden. Er zijn ook stallen voorzien alhoewel ze hier tot op heden nooit gebruik van maakten.

Kabouterhuisjes

Ze zijn het ganse jaar aanwezig maar de herfst is de tijd van het jaar waarop paddestoelen het meest opvallen. Je vindt ze in alle kleuren en vormen. Sommigen zijn wel 30 cm groot terwijl anderen amper met een loep te ontwaren zijn. Ze kunnen zowel lekker als levensgevaarlijk zijn. Maar ze zijn allemaal even fascinerend. Vele paddenstoelen hebben een eigen karakteristieke geur waardoor je ze kan herkennen. Maar het blijft toch een specialistenwerkje om ze op naam te brengen. Boleten zijn één van de lekkerste paddenstoelen terwijl de vliegenzwam misschien wel de bekendste is. Is dit niet het huisje van onze boskaboutertjes ? Hij komt in elk geval vaak voor in de buurt van berken, eiken of zelfs beuken. Ze leven in symbiose (samenleven met wederzijds voordeel) met deze bomen.

Herfst in alle tinten

Als de temperaturen gaan zakken, valt de sapstroom in de planten langzaam stil. De plant voelt dit aankomen en haalt nog snel alle bruikbare stoffen, zoals bv. bladgroen uit de bladeren en bouwt dan een klein kurklaagje tussen de tak en het blad. Later zal hier het contact tussen beide verbroken worden en zal het blad afvallen. Doordat kleuren samengesteld zijn en de groene kleur samen met het bladgroen verdwijnt, blijven er andere kleuren over. En dat zijn dan de prachtige tinten die je in de herfst aan onze bomen ziet.

Weilanden weer gehooid

Zoals elk jaar werden de beemden weer een tweede maal gemaaid. Na de hooibeurt in het begin van de zomer groeien het gras en de kruiden lustig verder en wij hebben eigenlijk liever dat de weilanden kaal de winter ingaan. Vandaar. En vanaf nu tot vlak voor de winter zullen paarden het beheer overnemen. Zo helpen zij ons om de grond in de beemden te verarmen waardoor meer kwetsbare en zeldzamere planten ook een kans krijgen om te overleven.

De Gevlekte orchis is één van die planten die door een gericht beheer kunnen overleven in de beemden.

Een nieuwe brug over de Jeker.

Reeds enige tijd was het bruggetje over de Jeker aan het zuiveringsstation in Mal in een erbarmelijke staat. Het wandelpad was daarom afgesloten en de wandelaars moesten telkens omlopen. Sinds enkele dagen is de brug hersteld en werd het pad terug opengesteld. Enkele bomen werden geknot en een houtwalletje zorgt voor de afwerking. Ook de bomen op het pad langs de Jeker werden opgesnoeid.

Hoog water

Gisterenavond, 3/8/2008, viel het hemelwater met bakken uit de lucht. Tongeren werd nog maar eens getroffen door het noodweer en menige straat stond blank in een mum van tijd. Vandaag zien we het niveau van de Jeker uiteraard stijgen. Het waterpeil stond hoger dan de onderkant van de bruggen. De foto's werden iets later gemaakt maar de indrukwekkende bruine watermassa scheert nog steeds vlak onder de bruggen door. Op één enkele plaats stroomde de Jeker over de dijk en grote oppervlakten liepen onder water. Spijtig genoeg brengt dit ook een grote vervuiling met zich mee in de vorm van zwerfvuil dat aanspoelt en het reservaat bezoedelt.

Een nieuw lid in de paardenfamilie

Deze week werd onze paardenkudde terug uitgebreid met een nieuwe hengst. Het is er eentje uit 'Aantwaarpe' (Beerse). Na een tweetal jaren zonder mannelijke leider moest er nieuw bloed komen om voor jonge veulentjes te zorgen. Na een echte 'misterverkiezing' werd een keuze gemaakt en ik vind dat onze nieuwe er goed uitziet. Op zijn huid zie je voorlopig nog de sporen van de strijd die hij moest leveren in zijn vorige verblijfplaats waar hij de weide moest delen met vele andere hengsten. Dit is echter geen probleem; na enkele weken zie je hier gegarandeerd niets meer van. Voorlopig moet hij nog een beetje afstand houden van de kudde want hij moet zij plaatsje erin nog verdienen. Maar ook daar komt zeker binnenkort verandering in.

Blauwtje

Het boomblauwtje of Celastrina argiolus is een vrij algemeen voorkomend vlindertje. Hier zien we een vrouwtje dat haar eitjes legt op één van de waardplanten die ze bezoekt, een grote kattenstaart (Lythrum salicaria). Een waardplant is een plant die uitgekozen wordt om de eitjes te deponeren en waaraan de jonge rupsjes zich tegoeddoen als ze uitkomen. De mannelijke boomblauwtjes zijn lichtblauw van kleur en hebben praktisch geen zwarte kleur op de bovenkant van de vleugels.

Geitebaard

Geitebaard of Moerasspirea houdt van vochtige gronden. Als het ook maar enigszins gaat, overwoekert zij het terrein in een vloek. Wiegend in de wind geeft deze zoetgeurende plant een mooie aanblik bij tegenlicht. Maar zij heeft nog meer in haar mars. Eén van haar bestanddelen is het acetylsalicylzuur. Deze stof werd vroeger gebruikt tegen hoofdpijn en wordt nu nog steeds verwerkt in onze huidige pijnstillers, zoals Aspirine bv. Ook in de schors van de wilg vindt men dit zuur terug. Dit is slechts één van de voorbeelden van de voordelen die de mens uit de natuur haalde.

'En garde...!'

Als je dit vervaarlijk uitziend beest ziet, zou je haast schrik krijgen maar dat is absoluut niet nodig. Het is een sluipwesp die zelfs geen nederlandse naam heeft. We noemen ze dan ook de Gasteruption jaculator. Sluipwespen hebben achteraan een legboor waarmee ze hun eitjes leggen in een larve of zelfs een volwassen insect. Als dit eitje dan uitkomt, eet het zich zijn buikje rond met de ingewanden van zijn gastheer. Het hart laat het intact tot op het einde zodat zijn gastheer 'vers' en in leven blijft tot hij naar buiten kruipt. De legboor is niet sterk genoeg om de menselijke huid te doorboren. De diertjes zijn dus totaal onschadelijk.

Kleine rode weekschild

Dit kleine zespootje is het Kleine rode weekschild op een distel, in dit geval een Kale jonker. Het is volop paartijd en de diertjes lopen dan ook nerveus heen en weer, op zoek naar een geschikte partner.

Versgemaaid hooi.

Juni is de maand dat de weilanden gemaaid worden. Dit is nodig om de percelen te kunnen verarmen. Als het gras niet gemaaid of afgegraasd wordt, zal het neervallen en uiteindelijk vergaan en dat zorgt voor een verrijking van de grond. En dit is nu net wat we niet willen. Een te rijke grond zal de sterke planten bevoordelen (brandnetels, berenklauw, enz...) en de zwakke planten zullen het onderspit moeten delven. Daarom moet de grasmassa weggevoerd worden. Hier gebeurt dit onder de vorm van hooibalen. Een deel ervan dient om onze dieren in de winter te voederen en de rest gaat naar de landbouwer die het maaien en persen voor zijn rekening neemt.

Het gele gevaar

Dit kleine gele spinnetje komt meestal voor op bloemen waar het op de loer ligt om een prooi te verschalken. Misumena vatia heet dit diertje dat ook wel een witte versie heeft en soms zelfs een rood streepje dat erg sportief staat.

Helpende handen

Verleden zaterdag mochten we de scouts verwelkomen. Traditiegetrouw kwamen zij ons een handje toesteken. Er werd verder gewerkt aan een buffer langs de Jeker. Deze dient ervoor om menselijke invloeden tegen te houden. Geluid en beweging vanop de nabij gelegen weg zouden eventuele broedvogels kunnen afschrikken. Maar ook het uitzicht van het reservaat wordt er beter van. Het nabij gelegen Hardel wordt elk jaar iets kaler en zal volgende winter verder gekapt worden. Daarna zal het nog wel enkele jaren duren eer het kale uitzicht weggewerkt is. Vandaar dat dit natuurlijke scherm dat we nu aangelegd hebben het tijdelijk transparante karakter van het Hardel zal afzwakken. Later op de dag werd er nog verdergewerkt aan ons mindervalidenpaadje waar Martin reeds vroeg begonnen was met maaien. En om de dag goed af te sluiten en deze sympathieke scoutsgroep te bedanken, werd er nog gezellig nagekeuveld bij een lekkere barbecue.

De meimaand

Elk jaar rond mei overweldigen de kruiden het reservaat op een zeer korte periode. Deze maand geeft, zoals gewoonlijk, een explosie van planten en die kleurrijke weelde nodigt je werkelijk uit om het gebied te gaan verkennen.

Sfeer

Zomaar enkele foto's van mooie details die je op je wandeling kan tegen komen.

Een mooie verschijning

De brede orchis of Dactylorhiza majalis subsp. majalis is een vrij zeldzame bloem. In onze beemden vindt je er nog een aantal maar je moet al een geoefend oog hebben om ze te ontdekken. Als je ze van dichtbij bekijkt, zie je een prachtige orchidee. De bloemen lijken een beetje op de gekweekte soorten maar dan veel kleiner. Ze houdt van arme en natte grond. Zij leeft in symbiose met een bodemschimmel en daarom is het net zo moeilijk om te vermeerderen.

Basisschool Merlijn Tongeren op bezoek

In maart kwamen twee klassen van de basisschool Merlijn ons helpen om boompjes aan te planten op een perceel langs de Jeker. Ook werd er houtschors uitgestrooid op ons nieuwe wandelpad. Het was een drukke doch gezellige bedoening die toch een mooi resultaat gaf. Gisteren zijn die klassen nog eens teruggekomen maar ditmaal om te komen wandelen en om een wateronderzoek te doen. Het was een fijne voormiddag en ik denk dat iedereen er wel van genoten heeft. Volgend jaar komen ze zeker terug en ze zijn uiteraard zeer welkom.

Gevaarlijke opdracht

Bij vele soorten spinnen wordt het mannetje na 'de daad' door het wijfje opgepeuzeld. Meestal is het vrouwtje veel groter en heeft ze dus geen probleem om haar gemaal te doden. Het gebeurt ook dat het mannetje dan aan 'zelfamputatie' doet, d.w.z. dat hij bijvoorbeeld een poot afstoot zodat het wijfje daardoor wordt afgeleid en zo heeft hij de tijd om zich uit de voeten te maken.

Het exemplaar op deze foto was niet snel genoeg en 'mevrouw' heeft er al een mooi pakje van gemaakt.

Libel

Libellen zijn echte zonnekloppers. Deze platbuiklibel zat te zonnebaden op een takje langs de Jeker. De vrouwtjes hebben een geel lijf terwijl dat van de mannetjes blauw is.

Seizoensarbeiders

Deze week werden onze Galloways weer geleverd. Zij helpen ons om het reservaat te beheren. Tijdens jullie wandelingen door de Kevie komen jullie ze zeker tegen.